Jeżeli idziesz przez piekło, nie zatrzymuj się, idź dalej. Wszystko się kiedyś kończy.
Winston Churchill

Świetnie napisana powieść Joanny Jagiełło o czterech przyjaciółkach. Każda z nich jest zupełnie inna, każda ma swoją smutną historię, swoje problemy i słabości, z którymi co dzień próbuje walczyć. Łączy ich balet, wspólne próby i przygotowania do wielkiego finałowego występu.
Niedługo przed występem, w czasie obozu treningowego, jedna z przyjaciółek znika w tajemniczych okolicznościach… Nikt nie wie, co się z nią stało, czy uciekła, czy została uprowadzona, a może popełniła samobójstwo…
Jej zniknięcie prowokuje i wymusza to, że przyjaciółki zaczynają szukać, analizować, rozmawiać, zastanawiać się nad sensem jej słów… To już nie ma znaczenia… Ta śliczna, z pozoru szczęśliwa dziewczyna okazała się bardzo samotna, zrozpaczona i okrutnie krzywdzona przez najbliższych. Dlaczego nikt nie zauważył wcześniej, co tak naprawdę się dzieje. Przyjaciółki wstydzą się teraz, że czasem nawet jej zazdrościły ¬ nie były świadome, jak bardzo była krzywdzona. Teraz muszą wyjaśnić i zrozumieć jej zniknięcie. Prawda jest bolesna, dotyczy ich wszystkich, a jest bliżej niż myślą… a niektóre chwile zmieniają wszystko. Są jak granica między przed i po.

 Zobaczcie recenzję Olgi z WielkiBuk:

Zobaczcie również wywiad z Joanną Jagiełło, która zdradziła nam trochę więcej o tym, kim są bohaterki książki, co sprawiło, że są właśnie takie, jakie inspiracje stały za tą powieścią i to skąd czerpała informacje o tańcu.